Dwa światy

Osadnicy z Europy budowali swoje nowe domy w zupełnie nowym dla nich klimacie i w zupełnie odmiennej kulturze. Z tego powodu musieli przy budowie wykorzystywać materiały, jakie były dostępne na miejscu, a nie te, które wykorzystywali w swoich rodzinnych stronach. Stąd też styl kolonialny łączy w sobie elementy regencji i stylu wiktoriańskiego, jednakże cechuje się wykorzystaniem mahoniu, hebanu, teku, palisandra czy innych egzotycznych gatunków drewna.

Egzotyczna elegancja

W stylu kolonialnym najbardziej zauważalne są połączenie ciemnego, egzotycznego drewna oraz eleganckich form rodem z wiktoriańskich wnętrz, modnych w XIX wieku w Europie. Kolonialne meble są zatem dość masywne, ciężkie i w dodatku bogato zdobione. We wnętrzach dominują komody, szafy, stoły i biurka, które są nie tylko wykonane z drewna, ale i pokryte aksamitną lub skórzaną tapicerką.

B Brown @ shutterstock.com

Łagodne, stonowane barwy na ścianach

W kolonialnym wnętrzu ściany powinny być pomalowane na jasne, łagodne kolory, utrzymane w tonacji zieleni, kremu, brązu lub beżu. Wnętrze staje się dzięki temu przytulne, ciepłe i mniej przytłaczające z powodu masywnych mebli. Mile widziane są też złote dodatki na ścianach lub tapety w roślinne motywy.

Lokalne ozdoby

Kolonializm cechuje się również wykorzystaniem lokalnych ozdób. We wnętrzu w tym stylu powinny zatem znaleźć się indyjskie lampy, figurki z materiału imitującego kość słoniową czy wielobarwne narzuty z frędzlami. Istotną rolę odgrywają też intensywnie zielone, tropikalne rośliny.

Svet_Feo @ shutterstock.com