Styl szalonej dekady, czyli lata 60 w Twoim domu

Szaleństwo lat 60

Polityczne napięcia, obyczajowa rewolucja (zapoczątkowana wynalezieniem pigułki antykoncepcyjnej) oraz względny dobrobyt sprawiły, że lata 60. ubiegłego wieku zyskały miano szalonych. Dodatkowo wydarzenia takie jak wojna w Wietnamie, lot na Księżyc, festiwal w Woodstock, bunt dzieci-kwiatów czy działalność Andy Warhol’a przyspieszały wszelkie przemiany. Dotychczas stosowane zdyscyplinowane wzornictwo zostało wymieszane z kiczowatym pop-artem, pełnym plastiku, przejaskrawionych barw i sztuczności.

Koniec z rzemiosłem

Lata 60. oznaczały także kres tradycyjnego rzemiosła. Produkowane na skalę masową meble i sprzęty użytku domowego miały znajdować się w każdym domu. Nie mogły być więc zbyt drogie – designerzy sięgnęli po sklejkę, aluminium, plastik i inne tworzywa sztuczne, nie zapominając jednocześnie o wygodzie i ergonomii tworzonych przez siebie rozwiązań.

Rządy designu

Zachodnie wzornictwo lat 60. stosuje się do dziś. Lata te wyróżniają się bowiem świetnym designem – projekty Arne Jacobsena, małżeństwa Eams czy braci Castiglioni nawet w obecnych czasach uchodzą za kultowe.

Designerskie must have

Aby stworzyć wnętrze w stylu lat 60., należy zakupić kilka obowiązkowych mebli. Wśród nich najważniejsze są fotele wyposażone w drewniane podłokietniki i odchylone oparcie, krzesła z plastiku, stojące tylko na jednej nodze, masywne meblościanki z wieloma półkami, szufladami i schowkami oraz stoliki o opływowych kształtach. Wszelkie meble koniecznie powinny posiadać długie i cienkie nogi – najlepiej z drewna lub metalowych rurek.

Dobrym wyborem są także boazerie na ścianach i parkiety lub zwykłe linoleum na podłodze. Na stołach powinny się znaleźć obrusy w zupełnie abstrakcyjne wzory, a w oknach powinny zawisnąć zasłony w żywych barwach. Blaty mebli w stylu lat 60. są natomiast wykonane ze szkła lub fornirowane.

Polskie lata 60

W czasach rządów Gomułki niemożliwe było korzystanie z rozwiązań zza oceanu. Amerykańskie projekty dotarły nad Wisłę wiele lat później – przez lata królowały więc w Polsce projekty kierowane do przeciętnych, robotniczych rodzin. Projekty Wandy Telakowskiej, tworzone w Ćmielowie figurki, serwisy z Wałbrzycha, czy meblościanka wymyślona przez Bogusława i Czesławę Kowalskich świetnie oddawały ducha tamtych czasów.

Drewno w różnych postaciach

W latach 60. było sporo miejsca dla drewna pod różnymi postaciami. Pojawiało się ono na ścianach, podłogach i było stosowane do produkcji mebli. Parkiety, boazerie i sklejki były więc widoczne niemalże w każdym ówczesnym domu.

Klasyka powraca

Szalona dekada stawiała na nowe pomysły, jednak nie odrzucała w pełni genialnych projektów sprzed lat. Kielichowate krzesło wzorowane na modelu Tulip projektu Eero Saarinen’a to tylko jeden z przykładów tego, jak wracano do najciekawszych rozwiązań z poprzednich dekad.

Zabawa barwą

Choć w stylu lat 60. nie brakowało przestrzeni dla drewna, to obok jego naturalnych, jasnych barw, pojawiały się intensywne barwy przywodzące na myśl neony i światła wielkiego miasta. Rosnący w siłę pop-art wymusił na projektantach stosowanie mocnych barw podstawowych, które cechują wnętrza tamtych lat.

Polityczna zawierucha

W czasach wojny w Wietnamie i hipisowskiego pacyfizmu ścierali się ze sobą zwolennicy autorytarnej władzy oraz przeciwnicy ograniczania jakichkolwiek swobód obywatelskich. Nic więc dziwnego, że w wielu mieszkaniach pojawiały się akcenty polityczne, jak choćby portret wodza na ścianie. Dziś bez znaczenia już są polityczne poglądy, ale portret Mao to tak samo pożądany gadżet jak syfon, butelka po prawdziwej oranżadzie czy magnetofon szpulowy.